MASTERCLASS: WETERYNARIA PRZYSZŁOŚCI

Skuteczność analogów peptydu podobnego do glukagonu 1 (GLP-1) w leczeniu cukrzycy typu drugiego oraz otyłości u ludzi spowodowała, że leki te wzbudzają także ogromne zainteresowanie lekarzy weterynarii. Badania przeprowadzone na psach z cukrzycą wykazały, że leki zawierające analogi GLP-1 mogą zmniejszać stężenie glukozy we krwi oraz zwiększać jej wychwyt. U kotów bardzo duże nadzieje wiązane są także z leczeniem otyłości, aczkolwiek podobieństwo efektu działania analogów GLP-1 u kotów i ludzi nie jest oczywiste, ponieważ fizjologicznie u kotów głównym czynnikiem stymulującym wydzielanie GLP-1 są aminokwasy, a nie glukoza.

Podczas zajęć omówione zostaną różnice fizjologiczne pomiędzy działaniem GLP-1 u ludzi i zwierząt towarzyszących, a także przedstawione zostaną wyniki badań przeprowadzonych z wykorzystaniem analogów GLP-1 u psów i kotów. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na potencjalne skutki uboczne działania tych związków, co ma istotne znaczenie w praktyce ze względu na eksperymentalny charakter badań, których wyniki dotychczas opublikowano.